Omdat all onze silver tabby inmiddels geholpen zijn, wou ik graag weer een zilvertje voor onze fokkerei. Het valt niet mee om een goede zilver tabby te vinden, de vachtstruktuur is heel belangrijk voor mij en juist vaak heel zacht bij de silver tabby's. Deze verpaaring is wat dat betreft erg veelbelovend, omdat haar vader een zwart witte is en in haar lijn toch hoofdzaakelijk black tabby's zijn. Bovendien is haar zilver heel zuiver en dat is ja ook al zelden bij de zilvertjes. En om nou van het thema kleur weg te komen, haar type is gewoon bijzonder mooi - super-kaarsrechte neus, één heel goed kin, mooie oren, zij staat hoog op haar poten en heeft een goede lichaamslengte met de daarbij passende staart. Dit nog niet genoeg - er komt nog bij dat zij het nichtje van onze onlangs gecastreerde Silas is!
Zijn mama Tequila is Vicky's oma! Zij kwam hier binnen lopen met staart en vooral neus omhoog, zodat wij meteen moesten beseffen, dat wij haar de verkeerde naam hadden gegeven... Zij had eigenlijk "Queen Viktoria" moeten heten, want die Smykkeskrin's hier zijn in haar ogen toch maar van die primitieve boeren! Zij gromd naar alles wat zich volgens haar niet weet te gedragen en dat zijn tot nu toe nog allemaal ;o) MAAR: Zij is niet bang, hoor! Zij wil ons alleen voor zichzelf en de andere dieren hier zijn duidelijk onder haar niveau ;o) Ome Silas interesseert dat nou helemaal niet - hij heeft haar eerst eens helemaal van top tot teen bekeken - zij zach er erg gepikeerd uit ;o) Bubbas was meteen helemaal verliefd en dat zag er al heel anders uit... zij heeft hem gewoon geignoreerd, met staart en neus omhoog verder geparadeerd - Bubbas in haar sleeptouw ;o))) Of het aan zijn naam ligt? (Lord Archtos), misschien net blauw bloedig genoeg voor haar ;oP Jullie lezen het al, wij hebben erg veel plezier met ons nieuw meissie en zij scheint zich hier ook op haar gemak te voelen al die goedzaksukkel heeft zij namelijk al goed onder controle ;o)

Inmiddels is zij hier natuurlijk al helemaal thuis.
Een erg lieve, knuffelige en grappige meid.
Onze bezoekers worden ook enorm vriendelijk door haar begroet!
Één keer is zij onze visite zelfs vanuit de grond in de arm gesprongen!
Maar goed dat die nog de jas aan had ;o)
Haar vachtstruktuur is zelfs nog beter geworden dan ik verwacht had!
Op 22-02-06 is zij moeder geworden van een bijzonder mooi, veelbelovend en vooral erg lief nestje.
Een boygroop van 5 schitterende jongens!

Update 2007: Onze Vicky is intussen uitgegroeid tot een hele grote, mooie NFO dame.
Haar kitten´s zijn inmiddels 1,5 jaar oud en net zo mooi en groot als moeders.
Jammer genoeg sproeit zij af en toe en al haar zonen moesten al op hele vroege leeftijd geholpen worden...

Wij kunnen Kerstin niet dankbaar genoeg zijn voor dit zilverjuweeltje!!!!!!!